Verslag EK Taekwon-Do 2006
De Leeuw stond niet in zijn hempje…
EK 2006 Constanta, Roemenie
27 Mensen, 11 spelers en 16 supporters en scheidsrechters verschenen op Schiphol woensdag 10 mei in alle vroegte.
De jonge, gemotiveerde delegatie van I.T.F. Nederland, nam de trainingspakken in ontvangst, checkte in en was11 en half uur later op plaats van bestemming: Constanta, Roemenie.
De wedstrijden:
Vrijdag 12 mei:
Maxine Pura, klasse 1e dan tul junioren
Een klasse apart. Dat is misschien wel de beste omschrijving voor wat Maxine liet zien op deze vrijdagochtend. Niemand zou haar de titel komen. Haar volledige inzet en grote overtuigingskracht maakten iedere tul een plezier om naar te kijken. En wat een mooie reclame voor ons Taekwon-Do. De eerste gouden medaille in het onderdeel tul voor Nederland sinds mensenheugenis. Europees kampioen tul 2006: Maxine Pura.
Gework Ikilikjan en Bryan van de Westelaken 1e dan Tul junioren
Beide heren starten in dezelfde klasse. Beide wonnen overtuigend hun eerste partijen tegen Schotland en Ierland. Bryan kwam echter in de 2e ronde tekort tegen latere bronzen medaillist uit Engeland. Gework won ook zijn 2e ronde tegen Slovenië met krachtige, strakke Tuls. Zijn tegenstander in de 3e ronde was de latere finalist, ook uit Engeland. Tegen hem kwam Gework net tekort en werd uitgeschakeld.
Jordi Scholten, klasse 1e dan Tul senioren
Jordi maakte een overtuigende start en won zijn 1e partij. Veel tijd had hij besteed aan Chon-Ji tot en met Ge-Baek, het was te zien. In de 2e ronde stond hij tegen de latere winnaar en trok daarbij aan het kortste eind.
Nederland heeft met de Tuls laten zien internationaal mee te kunnen tellen en op de goede weg te zijn. Met extra werk en aandacht is veel te bereiken op dit onderdeel in de toekomst.
Vrijdagmiddag 12 mei:
Het middagprogramma was voor junioren dames sparring en junioren heren special techniques.
Zenna van der Mel (- 55 kg) beet de kop af. De eerste ronde tegen Duitsland (ondergetekende heeft deze partij jammergenoeg niet gezien) maar Zenna had hem na het eindsignaal wel in haar zak. De 2e partij, tegen Kroatië, heeft gevochten voor wat ze waard was kon echter geen greep krijgen op haar tegenstandster die veel met haar voorste been werkte en het Zenna daar moeilijk mee maakte. Helaas geen ronde meer verder voor Zenna.
Maxine Pura (- 45 kg) was de volgende juniordame. Na een hectisch en lawaaierig begin van de partij werd gedurende de eerste ronde duidelijk dat Maxine een sterke tegenstandster geloot had. De Sloveense was haar vaak te vlug af en Maxine moest alle zeilen bijzetten om de partij naar zich toe te trekken. Dit lukte ten dele maar ze kon de scheidsrechters niet genoeg overtuigen. De Sloveense ging door en won uiteindelijk goud.
Mano Don en Bantji Bakker waren aan de beurt met special techniques. We weten van beide junioren dat ze goed kunnen springen. Deze middag hebben ze dat niet laten zien. Met wat meer ervaring en focus hopen we in de toekomst op betere prestaties.
Zaterdag 13 mei:
Heren junioren sparring. Het was een drukke ochtend, op 3 velden 5 spelers, allemaal in het eerste uur van ochtend aan de beurt. De slecht gekopieerde schema’s die door de organisatie waren aangeleverd maakten het er niet makkelijker op. Onduidelijk was het wie welke kleur had en het duurde een tijd voordat met de schema’s te werken viel. Drukte alom. Gelukkig vulden de coaches elkaar goed aan, en zo werden de eerste partijen relatief rustig gespeeld.
Colin Adolfs (- 52 kg) draaide zijn partij tegen een jongen uit Oekraïne. De Oekraïne was op dit EK een sterk land en Colins tegenstander maakte dan ook druk. Colin pareerde veel aanvallen goed met de voor hem zo kenmerkende lange yop chagi’s. Kwam daarbij echter vaak te vallen wat hem veel waarschuwingen opleverde. Deze waarschuwingen kosten Colin de partij. Helaas. Van Colin verwachten we desondanks de komende jaren interessante dingen.
Op veld 2 waren Bryan van de Westerlaken en Bantji Bakker (- 58 kg) aan de start verschenen. Beide Taekwon-Do junioren lieten mooi technisch Taekwon-Do zien, een plezier om naar te kijken. Bryan startte goed en met zijn bekeken stijl maakte hij veel punten. De eerste ronde was hij door. Ook de tweede partij was duidelijk voor Bryan die overtuigend scoorde op een gevarieerde en aanvallende manier. Bantji versloeg zijn eerste twee tegenstanders met lange yops en stoten naar het hoofd. De 2e partij won hij van de regerende wereldkampioen uit Slovenië. Blijdschap in het Nederlandse kamp. In de halve finale troffen de twee Nederlandse toppers op elkaar, er moest worden bepaald wie in de finale zou staan en wie met brons naar huis zou gaan. De partij ging gelijk op en aan het eind van, van de 2e ronde was het moeilijk om te bepalen wie er had gewonnen. De scheidsrechters kozen voor Bantji, hij zou gaan voor goud. Bryan kreeg het brons: tweede Nederlandse medaille.
De finale tussen Bantji en zijn tegenstander uit Kroatië volgde snel. Bantji, supergemotiveerd door z’n vorige overwinningen, zette zijn tegenstander goed onder druk. Deze liet zich echter niet makkelijk raken en counterde goed. Een aantal keren veraste hij Bantji met stotenseries. Al met al een strijd die over en weer ging en uiteindelijk was het aan de arbiters te bepalen wie zich europees kampioen mocht noemen. Het werd de Kroaat. Bantji haalde de derde medaille voor Nederland: zilver
Op het 3e veld waren Mano Don en Gework Ikilikjan (-63 kg) aan de beurt. Mano startte tegen een Kroaat die hij goed partij gaf. Fysiek kwam Mano wat tekort maar voor een debuut op een groot internationaal toernooi op je 14e was het veelbelovend. De jeugd heeft immers de toekomst.
Gework Ikilikjan trof in zijn eerste partij een sterke speler uit Rusland. Een bloedneus was het resultaat van de eerste ronde. Wakker geschud (“ik ben niet helemaal naar Roemenië gekomen om te verliezen”) deed Gework er een schepje bovenop. De rus had het nakijken. Ronde twee trof hij een tegenstrever uit Italië. Een getructe vechter die er een verlenging en “sudden dead” uit wist te slepen alvorens de partij uit handen te geven. In ronde drie was de favoriet uit Polen aan de beurt. Deze fysiek sterke jongen kreeg geen greep op Gework die scherp uitbewoog en goeie treffers met yop-chagi en stoten maakte. Ook de halve finale ging naar Gework. De Nederlandse supporters scandeerden: “Holland! Holland”. De derde Nederlandse finale was een feit! Deze finale startte zijn tegenstander, een Kroaat, met lange schoppen met zijn voorste been die Gework hard counterde met dwit- en bandae dollyo chagi. Ook met stoten naar het lichaam maakte Gework treffers. De kroaat had goede beentechnieken maar wist zich geen raad met Gework’s tactische aanpak. Gework overtuigde de scheidsrechters en won goud: Europees kampioen sparring 2006. Een 4e medaille voor Nederland.
Zaterdagmiddag 13 mei
Senioren sparring. Een scherpe Mark Reijnen startte in de -63 kg klasse tegen Duitsland. Hij trok de partij naar zich toe met snelle counters en aanvallend Taekwon-Do. De Duitser was het zichtbaar teveel. Van de neus die Mark 8 weken geleden gebroken had hij duidelijk geen last meer. Uit Rusland kwam zijn 2e tegenstander. In een gelijk opgaande partij trok Mark alles uit de kast en toen het eindsignaal klonk spande het erom. De rus ging door al scheelde het erg weinig. Jammer.
Jamil Chami (-71 kg) trof in de eerste ronde een Roemeen. Deze had natuurlijk het publiek op zijn hand. Het tumult in zaal maakte dat er op het veld hard werd gevochten en niet genoeg werd nagedacht. Jamil maakte veel druk en liep daarbij een aantal keren op de dwit chagi’s van de Roemeen, die bewust ontwijkend en op de counter vocht. Pas toen Jamil wat meer rust in de partij bracht kreeg hij weer greep op de partij. de puntenachterstand kon hij echter niet meer inhalen.
Farid Noori (-80 kg) had een vechter uit de Oekraïne geloot. De eerste ronde maakte hij aanvankelijk een aantal duidelijke punten om daarna afwachtend te gaan vechten. De sterke man uit Oekraïne pakte de ruimte die hem werd gegeven en trok de partij naar zich toe. Farid kwam op achterstand te staan en had geen antwoord meer op zijn technisch gevarieerde tegenstander. De Oekraïner won uiteindelijk in deze klasse het goud.
Zondag 14 mei
Team special techniques junioren. Alle 5 planken werden geraakt, echter maar één sprong werd goedgekeurd, de twimmyo dollyo chagi van Bryan op 240 cm hoogte. De rest was niet correct, niet hard genoeg of net op rand van de plank. Iedereen was het er over eens: hier was een medaille gemist.
Team sparring heren senioren
De Hongaren waren de eerste tegenstanders voor ons team, dat startte met 4 spelers en dus al één partij verloren had. De Hongaren stelden hun eerste man op. Voor Nederland stond Jamil Chami op het veld zoals was overlegd door de coaches diezelfde ochtend. Jamil was er erg op gebrand zich te revancheren voor zijn optreden op zaterdag en vocht duidelijk met meer controle. Zijn tegenstander was een makkelijk schoppende Taekwon-Do man die de lengte van zijn benen goed benutte. Jamil kwam lengte tekort en had zijn dekking te laag wat hem op een paar hoofdtreffers kwam te staan. De eerste partij was verloren.
Farid Noori kon in partij 2 geen verandering brengen in de einduitslag. Een bittere pil voor de jongens die graag een paar ronden meer hadden willen knokken. In Benidorm, op de World cup in oktober 2006, volgt de herkansing.
Hulde
Terugkijkend op de 9 maanden plannen, voorbereiden en trainen kan worden gezegd dat het seizoen niet beter afgesloten had kunnen worden dan met deze EK. Het 11-tal heeft een heel mooi visitekaartje achter gelaten en een team neergezet waar we trots op mogen zijn. Ook de coaches bedankt, Boosabum Retze Faber, Boosabum Nanne Boonstra en Sahyun Wijnand Tapilatu, it’s been a pleasure. Alle anderen die zich voor onze mensen hebben ingezet en ze hebben aangemoedigd en gesteund, van harte bedankt,
namens het Nederlands Team,
Robert Boer, teamleider EK
