Sahyun Jack de Smit
Onlangs kon je het interview lezen van de nieuwe Sahyuns Edwin en Ron van der Lee. Uiteraard hebben wij ook Sahyun Jack de Smit gevraagd om antwoord te geven op de vragen die wij de gebroeders Van der Lee stelden.
Hoe lang hebben jullie je voorbereid? Wie was jouw partner tijdens het examen?
“Helaas kon Sabum Carlo toch geen examen doen door zijn blessure en dit maakte de voorbereiding wat anders dan verwacht. Vanaf mijn witte band hebben we immers altijd samen examen gedaan. Wel extra leuk dat hij samen met Boo-Sabum Bram is komen kijken net als Sahyun Art van der Lee.
Ondanks dat ik dus niet direct een vast partner meer had, had ik toch besloten het examen te gaan doen. Ik was immers al langere tijd bezig mij voor te bereiden. Vanaf het behalen van mijn 6e Dan gaat het al in je hoofd zitten, zou ik ooit opgaan voor mijn 7e Dan? Stapje voor stapje werk je hiernaartoe, zorgen dat je fysiek en mentaal fit bent!
De trainingen die ik heb mogen geven voor de Commissie Techniek en Opleiding (CTO) hebben hier zeker aan bijgedragen. En ook het samen trainen met de CTO droeg bij aan de benodigde technische kennis. Hoe dichter de examendatum naderde des meer ik trainde. Elke dag Tuls en andere oefeningen, het trainen en leren van de benodigde theorie. Een bijzonder voorbereiding, zeker in deze tijd van Corona. Vele trainingen thuis en buiten op diverse plekken moesten zo ervoor zorgen dat alle stof er goed in zat.
Ik heb Boo-Sabum Bart Hulsen 2e Dan, een leerling van mij, gevraagd om mijn partner te zijn. Hij gaf aan dat dit een hele eer voor hem was en ging graag mee. Het was zeker in het begin een uitdaging om de onderdelen, zoals stapsparring en zelfverdediging te trainen. Wij hebben ook in onze trainingen afstand van elkaar gehouden. Pas enige tijd voordat het examen plaatsvond, hebben wij nogmaals alles getraind “zoals het hoort”. Hieruit bleek dat wij goed op elkaar waren ingespeeld en het voelde alsof wij er klaar voor waren!”
Waar ging de thesis over?
“De thesis ging over het onderdeel breken. Ik heb daar zelf het langst wedstrijden in gedaan en ik vind het ook een interessant onderwerp. In het verleden heb ik daarover ook al iets geschreven. Ik heb dit in de jaren daarna verder uitgebreid.
Ook Boo-Sabum Bart Hulsen heeft eerder een afstudeerproject geschreven over de theorie van kracht. Aan dit onderzoek mocht ik toen meewerken. Er werd destijds gemeten hoe krachtig de Taekwon-Do technieken zijn. De resultaten hiervan heb ik mee mogen nemen in de volledige scriptie. Vervolgens heb ik de belangrijkste punten van mijn scriptie vertaald naar het Engels. De scriptie en de CV moeten namelijk in het Engels aangeleverd worden.
Voor Grandmaster Frank Vanberghen heb ik de volledige versie van de scriptie van 102 pagina’s als boekwerk aangeboden.”
Wat vond je het moeilijkst van het examen?
“Het antwoord dat Sahyun Ron bij deze vraag gaf, klonk heel herkenbaar. Je gedachten zijn helemaal leeg, voordat je de mat opstapt. Ondanks de vele trainingen en voorbereidingen, de eerdere examens, kreeg ook ik op sommige momenten het idee dat al het getrainde weg leek te zijn. Dat maakte mij uiteraard extra zenuwachtig. Sommige stapsparringen die ik eerder door en door getraind had, kwamen niet direct in mij op. Toch merkte ik ook op dat ik geen twijfel voelde na de start tekens van Bart om aan te vallen. Ik kon naar mijn gevoel met volle overtuiging de aanvallen verdedigen. Voor de zelfverdediging was het ook extra spannend, Wij hadden geen vooraf ingestudeerd stuk, vanwege de afstand die eerder aangehouden moest worden. Het kwam dus echt aan op inzicht. Ik was superblij met een partner zoals Bart die met volle overtuiging aanviel en “waar ik wel wat mee kon” …..”
Tot slot….
“Na het examen heb ik enkele uren rust gepakt en ben ik met mijn gezin direct naar Oostenrijk gereden. Dat was heel bijzonder. Een dag later heeft mijn vrouw actiefoto’s geschoten in mijn nieuwe pak en midden tussen de bergen, geweldig!
Ik wil verder vooral iedereen bedanken die mij geholpen heeft bij de afgelegde weg hiernaartoe. De afgelegde weg is net zo belangrijk als het doel op zich. Vanaf mijn witte band heb ik durven dromen van een 7e Dan, maar nooit gedacht dat dit mogelijk zou zijn.
Ik zou iedereen het volgende mee willen geven. Als je ergens in gelooft, wat dat ook mag zijn en hoever dat doel ook lijkt te zijn. Je moet ervoor gaan, doorzetten en hard werken. De voldoening die je uiteindelijk daarvan krijgt is onbeschrijfelijk!”
