I.T.F. Nederland op World Championship ISKA
Van 31 oktober 2012 tot 3 november 2012 hebben wij, Serhat Oguz, Jawid AliKhan, Redouan Ajjaji en Feyza Kilic, van Taekwon-Do School Amsterdam en Mehmet Altundag en Suleyman Arslan van Taekwon-Do School Jaje Caan, deelgenomen aan de World Championship ISKA (International Sport Kickboxing Association) te Valkenburg, uitkomend voor het Turkse team.
Op woensdag 31 oktober werden wij rond 19:00 uur verwacht in de zaal, voor de weging en voor het ophalen van onze kleding. Omdat we voor het Turkse team uitkwamen, kregen we nieuwe trainingspakken en nieuwe vechtpakken, om goed te laten zien voor welk land we uitkwamen. De rood/witte kleuren kwamen dan ook het gehele toernooi goed naar voren.
Taekwon-Do school Amsterdam kwam weer eens goed te laat waardoor we pas rond 10 uur bij de weging waren. Zal het liggen aan de Turkse mentaliteit, de Afghaanse, de Marokkaanse of de Nederlandse..! In ieder geval was Mehmet wel op tijd zodat hij het een en ander alvast kon regelen. Na de weging konden we eten in het hotel en zijn we meteen gaan slapen in het mooie stadje Valkenburg.
Om half 8 werden we voor het ontbijt verwacht, waarbij er ook weer sprake was van miscommunicatie, gezien het feit dat Redouan, Mehmet en ikzelf, half 8 beneden stonden en de rest pas om half 8 opstond. Na het ontbijt werd kennisgemaakt met het Turkse team, welke voornamelijk uit Turkse Duitsers bestond. Het was een gemixte groep met deelnemers die met verschillende onderdelen meededen. Van Forms, (tuls), tot musical forms, semi-contact (puntstop), light contact (doorgaand systeem) en ringvechters, full contact en k1 vechters. De coaches werden voorgesteld en er werden een paar basisregels opgesteld. Een van de leukste was dan ook, dat zodra iemand van het team op moest komen om zijn ding te doen, forms, of sparring, dan werd er van je geacht als gehele team aanwezig te zijn en je teamgenoot zo goed mogelijk te supporten. Verder werd er ook veel gehamerd op sportief gedrag vertonen. Na het kennismaking rondje zijn we met zijn allen vertrokken naar de zaal voor de openingsceremonie en voor de foto’s.
Aangekomen in de zaal hingen alle vlaggetjes van de deelnemende landen er al. De spanning werd dan ook meteen wat groter. De deelnemende landen waren: Nederland, België, Duitsland, Hongarije, Zwitserland, Noord Cyprus, Turkije, Iran, Engeland, Schotland, Ierland, Amerika, Tsjechië, Denemarken en Jamaica. Leuk om te vermelden was dat de Jamaicanen van ITF Taekwon-Do waren en topprestaties hebben neergezet.
Op donderdag, de eerste dag van de wedstrijd, zouden we gaan beginnen met de forms en het semi-contact sparren. Alle ringgevechten konden nog niet doorgaan omdat er geen dokter aanwezig was. Wel werd er begonnen met MMA in de ring. Hier zagen we spectaculaire gevechten voorbij komen. Vooral veel klemmen die tot afkloppen leidden, maar ook gewoon rake klappen. Voor ons Nederlands-Turks team, mocht Jawid als eerste gaan beginnen. Zijn eerste ronde was tegen Engeland. Bij punt-stop merkten we dat je heel snel moest zijn, maar Jawid anticipeerde hier direct goed op. Na de 2 ronden sparren van 2 minuten ging de winst dan ook terecht naar hem. In de finale moest Jawid tegen een Amerikaans. We kwamen al gauw tot de conclusie dat de Amerikanen erg goed waren in dit spelletje. Ze bewogen heel goed en werkten heel snel en licht en pakten goed hun puntjes. Jawid heeft een topprestatie neergezet, maar het was net niet genoeg om goud te pakken. Een welverdiende zilver medaille heeft ons dan ook trots gemaakt.
Na Jawid was het de beurt aan Redouan om te knallen. Redouan vecht zelf ook al A-klasse en het omschakelen naar punt-stop koste hem toch wat meer moeite dan Jawid. Ondanks de puntjes die Redouan pakte met zijn dubbele schoppen, verloor hij toch net van de al iets oudere Schot.
Hierna was Mehmet aan de beurt. We hadden allemaal al samen getraind voor het punt-stop vechten met Mehmet omdat hij toch wel de meeste ervaring hiermee had. En dat bleek. Ondanks dat hij wat stroefjes op gang kwam, pakte hij rustig al zijn puntjes, bewoog hij goed en was hij snel weg. De Engelsman was enigszins verrast, maar moest toch zijn meerdere erkennen. Een welverdiende gouden medaille voor Mehmet!
Na Mehmet was het de beurt aan Suleyman. Vanwege zijn bedrijf kon Suleyman niet optimaal trainen, maar hij heeft wel een spectaculaire show neer kunnen zetten. Ook met hem hadden we al eerder getraind. Suleyman moest tegen een Engelsman vechten en dit viel hem niet gemakkelijk. Toch wist hij zijn puntjes te pakken met de pandals en zijn stoten, maar verloor net van de Engelsman.
Na Suleyman was Boosabum Serhat aan de beurt. Na heel veel jaren niet meer op de wedstrijdmat gestaan te hebben, hadden we hem toch zover gekregen mee te doen met de klasse 37-40 jaar. Serhat moest tegen een Duitser. Ook hij begon wat stroefjes, maar begon net in te komen. Helaas viel Serhat met zijn rechterbeen buiten de mat, wat voor een ongelukkige omstandigheid zorgde. Hij verdraaide zijn knie. Serhat probeerde nog door te vechten maar merkte dat het niet ging en helaas moest de handdoek op de mat. Heel jammer maar we gaan het volgend jaar weer proberen.
Ikzelf had tijdens de training een week geleden mijn kniebanden verrekt en tijdens mijn warming up voor het semi-contact gevecht ging het dan ook weer goed mis. Helaas kon ik die dag dan ook niet deelnemen meer en kon het meisje van Noord-Cyprus met het goud naar huis.
Donderdag kwamen we pas rond half 10 in de avond aan in het hotel. We hadden gegeten en gingen toen weer slapen omdat vrijdag ook weer een lange dag zou worden met de light contact gevechten.
Vrijdag 2 november 2012
Vandaag zouden we gaan beginnen met de light-contact gevechten en werd ook een start gemaakt met de full contact gevechten en k1. Ook vandaag was Jawid de eerste die zichzelf mocht bewijzen op de mat. Jawid die al eerder een ribblessure had, liet zichzelf niet kennen en vocht voor wat hij waard was tegen ons buurland België. Helaas was het net niet goed genoeg en verloor Jawid van de Belg. Na Jawid was het de beurt aan Redouan om te vlammen. Redouan stond weer tegen de Schot waar hij de vorige dag ook tegen moest. De eerste 2 minuten vielen erg zwaar voor de Schot! Na de goede stoten en harde dollyo’s van Redouan moest de Schot toch echt een paar keer liggen. Na een goede stoot ging hij dan ook bijna KO. De tweede 2 minuten waren voor Redouan zwaar omdat zijn conditie hem tegenzat. Hoewel hij geen puntjes weggaf, gaf een scheidsrechter gelijkspel en een voor de tegenstander. De matter gaf als beslissing de winst aan de Schot, wat ons toch allemaal verbaasde. Erg jammer voor Redouan.
Hierna was het de beurt aan Mehmet. Eerder in 2010 was Mehmet al Wereld Kampioen ISKA geworden in de categorieën semi en light contact. De druk was dan ook best hoog. Mehmet stond eerste ronde tegen een Duitser. Hij bewoog goed en pakte zijn puntjes. Alhoewel Mehmet niet optimaal was wist hij toch de winst te pakken en kon hij door naar de tweede ronde tegen Engeland. In de tweede ronde kwam de scherpte van Mehmet goed terug. Elke keer wanneer de Engelsman lijnrecht naar voren wilde boksen stapte Mehmet goed uit en gaf een hoek, waarna hij meteen weer uitweek. Goed zijn puntjes gepakt en terechte winnaar. Door naar de finale.
In de finale moest hij tegen een Jamaicaan. Een ITF Taekwon-Do vechter. De Jamaicaan was goed getraind en was hard en scherp. Mehmet had een paar goede combinaties gemaakt maar moest toch erkennen dat de Jamaicaan beter was. De Jamaicaan ging dan ook met een welverdiende gouden medaille naar huis, maar Mehmet was ook met zilver dik tevreden.
Na Mehmet, was ik zelf aan de beurt met light-contact. Alhoewel mijn knie al verdraaid was wilde ik het toch nog even proberen. Ik stond tegen een Duits meisje en begon goed. Pakte al meteen mijn punten met mijn yop chagi. Ik stond in de hoek en maakte een mooie combinatie met twee yop’s en een dollyo op haar gezicht maar net toen ik mijn been terugtrok verdraaide ik me knie helaas weer. Ik viel op de grond en stond weer op. Ik probeerde nog door te gaan en maakte nog steeds mijn puntjes, maar bleef mijn knie verdraaien, waardoor na 2 minuten toch de handdoek in de ring moest. Volgend jaar hopelijk beter.
Zaterdag 3 november 2012
Vandaag was de laatste dag van het toernooi en zouden er teamwedstrijden gedraaid worden. Ook werden de finales van het full contact en K1 gehouden. Bij K1 kwamen vooral veel Nederlanders in de ring die wij dan ook hard aanmoedigde.
Turkije had een damesteam gevormd en alhoewel ik er in zou deelnemen, bleef ik toch maar aan de kant meekijken met mijn knie. Helaas hebben ze net verloren, maar we hadden nog het herenteam.
Het Turkse herenteam heeft een welverdiende gouden medaille ontvangen. Ze hebben het Schotse en Engelse team met ruime punten verslagen. Nadat we teamonderdelen en ringgevechten bekeken hadden was het tijd om terug naar huis te gaan.
Het was een succesvolle en geslaagde wedstrijd met verschillende vechtstijlen en disciplines. Het was voor ons wel lastig om 2×2 minuten te vechten, omdat alle nationale wedstrijden maar 1×2 minuten zijn. Wat we dan ook veel zagen waren veel bokspartijen en te hard contact.
Het allermooiste om te zien was hoe goed het Turkse team zijn teamgenoten steunde gedurende de gevechten en forms. Het toejuichen met KIRIMIZI-BEYAZ (Rood-Wit) en EN BUYUK TURKIYE (de Grootste Turkije) maakte ons goed thuis voelen.
Volgend jaar zal het WK in Cyprus gehouden worden en hopen wij er met zijn allen weer te zijn!
Feyza Kilic
Taekwon-Do School Amsterdam
